ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
Ελληνας με πεποιθήσεις πολύ μπροστα απο την εποχή του, τεράστια μορφή για όλη τη βαλκανική, όχι μόνο για μας.
Συνελήφθη απο τους Αυστριακους του Μετερνιχ.
Ο Ρήγας (41 χρονών) και οι επτά σύντροφοί του που ανήκαν στην ίδια κατηγορία, ο Ευστράτιος Αργέντης (31 χρονών, έμπορος από τη Χίο), ο Δημήτριος Νικολίδης (32 χρονών, γιατρός από τα Ιωάννινα), ο Αντώνιος Κορωνιός (27 χρονών, έμπορος και λόγιος από τη Χίο), ο Ιωάννης Καρατζάς (31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου), ο Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας (22 χρονών, έμπορος από την Σιάτιστα), ο Ιωάννης Εμμανουήλ (24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη Καστοριά) και ο Παναγιώτης Εμμανουήλ (22 χρονών, αδερφός του προηγούμενου και υπάλληλος του Αργέντη), με συνοδεία των αυστριακών αρχών (έπειτα από κοπιαστικό ταξίδι μίας εβδομάδας μέσω Σεμλίνου και μετά με ποταμόπλοιο) παραδόθηκαν στις 10 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου και φυλακίστηκαν στον Πύργο Νεμπόισα (Небојша), παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου.
Εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια, στις 12 ή 24 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη, σύμφωνα με τα επίσημα Αυστριακά έγγραφα (έκθεση Λεγκράν - Λαμπρού, σελ. 167).
ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΝΤΑΝ, ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ. ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!!
Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής, (γεν. 1757).
Ο ίδιος είχε σημειώσει γράφοντας στο εξώφυλλο ενός βιβλίου του: Ρήγας Κυρίτζης εκ Βελεστίνου.
Το προσωνύμιο Βελεστινλής το απέκτησε όταν πήγε στο Πήλιο, για να μάθει γράμματα.
Εκεί έγινε γνωστός ως Ρήγας ο Βελεστινλής, και μ'αυτό υπέγραφε όλα τα έργα του, προσθέτοντας το Θετταλός.
Για πρώτη φορά το επίθετο Φεραίος εμφανίζεται στο εγκωμιαστικό επίγραμμα που κάποιος ανώνυμος, πρόταξε στο έργο του Ρήγα με τον τίτλο "Νέος Ανάχαρσις" το 1797,λόγω μεγάλου θαυμασμού προς το πρόσωπό του.
Στο επίγραμμα αναφέρεται:
"Εις τον Ρήγα Φεραίον".
{ Κατά τον ιστορικό Γ. Κορδάτο, στο έργο του "Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας" (Νεώτερη, Τόμος Α΄ σελ. 342, εκδόσεις "20ος ΑΙΩΝΑΣ"-Δεκέμβριος 1956) αναφέρεται ότι αυτός, ήταν ο λόγιος και συγγραφέας, αλλά και τυπογράφος Γ. Βενδότης (ο οποίος όμως απεβίωσε στα 1795)}.
Είναι η πρώτη φορά που τη θέση του επωνύμου Βελεστινλής παίρνει το επώνυμο Φεραίος, ο κάτοικος των αρχαίων Φερών, και έκτοτε αποκαλείται έτσι, αν και ο ίδιος υπέγραφε στα έργα του Ρήγας Βελεστινλής και ουδέποτε "Φεραίος".
Η χάρτα του Ρήγα :
http://www.militaryhistory.gr/articles/view/237