ΠΟΙΑ ΗΤΑΝΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΗΛΑ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ;

Ένας από τους άθλους του Ηρακλέους ήτανε να φέρει τα ξακουστά χρυσά μήλα των Εσπερίδων.

Μέχρι σήμερα γνωρίζουμε τα εσπεριδοειδή και θεωρούμε ότι ήτανε τα πορτοκάλια, ποια λογική σκέψη θα πίστευε ότι όλος ο κόπος του ταξιδιού ήτανε να φέρει μερικά πορτοκάλια;

Στην εικόνα αριστερά παρατηρούμε νομίσματα που φέρουν διάφορα ζώα τυπωμένα στα νομίσματα όπου και αναφέρονται ως ΜΗΛΑ

Στο λεξικό H.G. Liddell & R. Scott μήλα είναι αιγοπρόβατα βόδια άλογα και γενικά ζώα που έχει εξημερώσει ο άνθρωπος

είναι άγνωστο πως προέκυψε η ονομασία του φρούτου μήλο αφού το μήλο ανήκει στην οικογένεια του αχλαδιού ίσως έχει σχέση με το σχήμα στρογγυλό όπως τα μήλα νομίσματα;

Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων ήτανε χρυσά νομίσματα

επομένως ο Ηρακλής έκανε τη μεγάλη κλοπή της αρχαιότητας

Από το μήλον περνούμε το μαλλί, το μαλλί το κλώθουμε όπου από το κλώθω, έχουμε την Αγγλική λέξι cloth, clothes=ρούχα.
Ο κλωστής και το αδράχτι για να παίρνει πολλές στροφές πρόσθεταν κάποιο βαρίδι στο κάτω μέρος για παράδειγμα κάποιο φρούτο και εφόσον το φρούτο γύριζε το ονόμασαν μήλο δηλαδή το φρούτο που γυρίζει, μετά η τεχνολογία προχώρησε και ανακάλυψαν το (σφοντύλι). Κάποτε έβαλαν δύο στρογγυλές πέτρες μια πάνω στην άλλη για να αλέθουν δημητριακά και εφόσον οι πέτρες γύριζαν τις ονόμασαν μύλος (μυλόπετρες που γυρίζουν με την ορμή του νερού) και τον άνθρωπο μυλωνά=miler .

[Σχετικές λέξεις: Καμήλα, καμηλοπάρδαλη, στρουθοκάμηλος, Κάμηλος=τριχιά-σχοινί.]


	Ωκεανός (ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ + ΑΤΛΑΣ) Θεογονία του Ησιόδου Ἄτλας δ ̓ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχει κρατερῆς ὑπ ̓ ἀνάγκης πείρασιν ἐν γαίης, πρόπαρ Ἑσπερίδων λιγυφώνων, ἑστηὼς κεφαλῇ τε καὶ ἀκαμάτῃσι χέρεσσιν·

Ποιος είναι ο Άτλας?

Όσοι είχαν την τύχη να ταξιδέψουν με πλοίο σε ωκεανό, όταν βρέθηκαν στο κέντρο του ωκεανού παρατήρησαν ότι ο ουρανός χαμηλώνει και ακουμπάει γύρο γύρο στον ορίζοντα του ωκεανού σαν καπάκι, τη νύχτα τα αστέρια φαίνονται πολύ χαμηλά δίνοντας την αίσθηση κλειστοφοβίας

Στο λεξικο H.G. Liddell & R. Scott (Κωνσταντινίδη)
Παρατηρούμε,
Η ΛΕΞΗ ΤΛΑΩ, ΤΛΑΣ = ΤΟΛΜΑΩ, ΤΟΛΜΩ
ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΑΤΛΑΣ = ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ

τλάω, ριζικός τύπος που δεν απαντά στον ενεστ. (από το οποίο προέρχεται ο
παρακ. τέτληκα, ή το ρήμα τολμάω)· μέλ. τλήσομαι, Δωρ. τλάσομαι· Επικ. αορ.
ἐτάλασσα, υποτ. ταλάσσω· περισσότερο κοινή η χρήση του αορ. βʹ ἔτλην
(όπως αν προερχόταν από ενεστ. *τλῆμι), Επικ. τλῆν, Δωρ. ἔτλᾱν, γʹ πληθ.
ἔτλησαν, Επικ. ἔτλᾰν· προστ. τλῆθι, Δωρ. τλᾶθι· βʹ ενικ. υποτ. τλῇς· ευκτ.
τλαίην, γʹ πληθ. τλαῖεν· απαρ. τλῆναι, Επικ. τλήμεναι· μτχ. τλάς, τλᾶσα· παρακ.
(με σημασία ενεστ.) τέτληκα, Επικ. αʹ πληθ. τέτλαμεν, προστ. τέτλᾰθι, τετλάτω·
ευκτ. τετλαίην· απαρ. τετλάμεναι, τετλάμεν, μτχ. τετληώς, θηλ. τετληυῖα,
τετληότος· I. 1. ανέχομαι, υπομένω δυστυχίες, καρτερώ· με αιτ. πράγμ., ἔτλην
οἷ' οὔπω καὶ ἄλλος, σε Ομήρ. Ιλ.· ἔτλην ἀνέρος εὐνήν, και υπέμεινα συνουσία
ανδρός, στο ίδ.· τλῆ ὀϊστόν, υπέμεινε να χτυπηθεί από αυτό, στο ίδ.· ἔτλα
πένθος, σε Πίνδ. κ.λπ. 2. απόλ., υπομένω, καρτερώ, υποτάσσομαι, σε Όμηρ.·
κυρίως στην προστ. τέτλαθι, μῆτερ ἐμή, σε Ομήρ. Ιλ.· τλῆτε, φίλοι, σε Ομήρ.
Οδ.· στη μτχ., τετληότι θυμῷ, με καρτερική ψυχή, στο ίδ.· κραδίη τετληυῖα,
στο ίδ. II. με απαρ., τολμώ ή ριψοκινδυνεύω να κάνω κάτι, στο ίδ., σε Πίνδ.
κ.λπ.· στους Αττ. ποιητές, τολμώ να κάνω κάτι ενάντια στις πεποιθήσεις ή
διαθέσεις μου είτε αγαθές είτε κακές, οπότε, έχω το θάρρος, την αυθάδεια, τη
σκληρότητα ή την υπομονή να κάνω κάτι, ἔστεδὴ ἔτλην γεγωνεῖν, ώσπου πήρα
το θάρρος να πω, σε Αισχύλ.· ἔτλα ἀλλάξαι, δέχθηκε να ανταλλάξει, σε Σοφ.·
οὐδ' ἔτλης ἐφυβρίσαι, ούτε είχες τη σκληρότητα να προσβάλλεις, στον ίδ.·
οὐγὰρ ἂν τλαίην ἰδεῖν, δεν θα άντεχα, δεν θα είχα το θάρρος να δω, σε
Αριστοφ. 2. με αιτ. πράγμ., αποτολμώ κάτι, δηλ. τολμώ να πράξω κάτι, ἄτλητα
τλᾶσα, σε Αισχύλ.· εἰ καὶ τοῦτ' ἔτλη, σε Σοφ. 3. με μτχ., τάδε τέτλαμεν
εἰσορόωντες, σε Ομήρ. Οδ

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΤΛΑΣ ΤΟΛΜΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΤΛΑΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ:

ο Ηρακλής τόλμησε όπως και ο Κολόμβος, ο Κολόμβος με 3 πλοία εφοδιασμένα με τρόφιμα νερό και ναύτες έφτασε στην απέναντι πλευρά του ωκεανού, είναι πολύ πιθανόν να έκανε το ίδιο και ο Ηρακλής αφού ξεγέλασε τον Άτλα (ωκεανό)

(εδώ καταλαβαίνουμε ότι δεν ήτανε εύκολο για κάποιον να διασχίσει τον ωκεανό, και έτσι γίνετε ΑΤΛΑΣ ο ωκεανός)

Στρατής Χατζηβλάστης