Αλκυονίδες μέρες
Η Αλκυόνη ψάχνει τον σύζυγό της, έργο του Χέρμπερτ Τζέιμς Ντρέιπερ (1915)
Μία Θρυλική Ιστορία Φλογερού Έρωτα, Παθιασμένης Αγάπης και Ελπίδας μέσα στο Καταχείμωνο
Ο μύθος των Αλκυονίδων είναι μια από τις πιο μαγευτικές και συγκινητικές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας, γεμάτη πάθος και αγάπη.
Η ιστορία μας ξεκινά με την Αλκυόνη, την πανέμορφη κόρη του Αιόλου, του θεού των ανέμων.
Ζούσε ευτυχισμένη με τον αγαπημένο της σύζυγο, τον Κύηκα, σε ένα παραδεισένιο παραθαλάσσιο μέρος.
Ωστόσο, η ευτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη που αποφάσισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα των θεών, δηλαδή, του Δία και της Ήρας.
Αυτή η υπερηφάνεια, όμως, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους θεούς του Ολύμπου, που αισθάνθηκαν ότι το ζευγάρι προσέβαλε τη θεϊκή τους θέση.
Αποφασισμένοι να τους "δώσουν ένα μάθημα", ο Δίας έριξε κεραυνό στο καράβι του Κύηκα, καταστρέφοντας την ευτυχία τους.
Η Αλκυόνη, βλέποντας τον αγαπημένο της να πνίγεται στη θάλασσα, δεν μπορούσε να αντέξει την απώλεια και αποφάσισε να ακολουθήσει τον σύζυγό της στην αιωνιότητα.
Έτσι όρμηξε κοντά του πηδώντας από τον πιο ψηλό βράχο, θυσιάζοντας τη ζωή της για την αγάπη της.[ όπως θά έκαναν και οι σημερινές σύζυγοι ]
Οι θεοί, βλέποντας την τραγωδία που προκάλεσαν άλλαξαν γνώμη και με συμπόνια τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά, τις αλκυόνες, ώστε να μπορούν να είναι μαζί για πάντα, πετώντας πάνω από την αγαπημένη τους θάλασσα.
Ως αλκυόνες, είχαν την ικανότητα να γεννούν τα αυγά τους ακόμα και μέσα στη σφοδρή κακοκαιρία του χειμώνα, παρότι η θάλασσα, γεμάτη οργή, συνέχιζε να καταστρέφει τα αυγά τους.
Βλέποντας την ατελείωτη θλίψη τους, ο Δίας αποφάσισε να παρέμβει (και εκεί) και να φέρει λίγες ημέρες καλοκαιρίας κάθε χρόνο, μέσα στον χειμώνα, δίνοντας έτσι στις αλκυόνες μια ευκαιρία να κλωσούν τα αυγά τους.
Και κάπως έτσι μέσα στο καταχείμωνο οι Αλκυονίδες μέρες μας γεμίζουν ανοιξιάτικη ζεστασιά, χαρίζοντας μας στιγμές αισιοδοξίας και ομορφιάς.
Αλκυονίδες ημέρες
Ημέρες καλοκαιρίας, μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Η ονομασία τους προέρχεται από τη μυθική Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά των ανέμων Αίολου...
Αλκυονίδες ημέρες ονομάζονται οι ημέρες καλοκαιρίας (ηλιοφάνεια με νηνεμία ή ασθενείς ανέμους) μέσα στην καρδιά του χειμώνα και μεταφορικά οι ευτυχισμένες ημέρες ανάμεσα σε δύσκολες και δυσάρεστες περιστάσεις (Halcyon Days στα αγγλικά). Σχετικό το δίστιχο του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη: Και στης ζωής τους πιο βαριούς χειμώνες Αλκυονίδες μέρες καρτερώ.
Ο Μύθος
Η ονομασία τους προέρχεται από τη μυθική Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά των ανέμων Αίολου. Σύμφωνα με το έργο «Αλκυών», που αποδίδεται στο Λουκιανό, η Αλκυόνη μετά το θάνατο του συζύγου της Κήυκα αναζητούσε μάταια το πτώμα του. Οι θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν στο ομώνυμο πουλί (κοινώς ψαροπούλι, θαλασσοπούλι ή μπιρμπίλι)Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου, η Αλκυόνη έπεσε στη θάλασσα, μόλις τα κύματα έφεραν το πτώμα του συζύγου της στην πατρίδα του Οίτη. Οι θεοί θέλοντας να διαιωνίσουν την αληθινή συζυγική αγάπη, τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά. Από τότε, η Αλκυόνη γεννούσε τα αυγά της στην ακροθαλασσιά, όπου όμως οι νεοσσοί της παρασύρονταν και χάνονταν από τα κύματα.
Ο Δίας κάποτε τη λυπήθηκε και αποφάσισε να στέλνει μέσα στην καρδιά του χειμώνα, την εποχή που η Αλκυόνη επωάζει τα αυγά της, 14 ημέρες καλοκαιρίας και διέταξε τον Αίολο να συγκρατεί αυτές τις ημέρες τους ανέμους. Έτσι, το χρονικό αυτό διάστημα ονομάστηκε Αλκυονίδες Ημέρες. Αναφορές του μύθου της Αλκυόνης υπάρχουν στο έργο των ρωμαίων συγγραφέων Οβίδιου, Υγίνου και Βιργιλίου.
Η Επιστήμη
Επιστημονικά, οι αλκυονίδες ημέρες είναι ένα καιρικό φαινόμενο της χειμερινής περιόδου, που παρατηρείται στις νότιες περιοχές του ιταλικού και ιδιαίτερα του ελληνικού χερσαίου και νησιωτικού χώρου. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς υπάρχουν αναφορές στον Αριστοτέλη («Περί ζώων ιστορίαι») και τον Αιλιανό («Περί ζώων ιδιότητος»).Εμφανίζεται σε σειρές διαδοχικών ημερών και χαρακτηρίζεται από αίθριο καιρό και νηνεμία ή το πολύ ασθενείς ανέμους. Παρατηρείται στα μέσα του χειμώνα και ιδιαίτερα τον Ιανουάριο, σύμφωνα με σχετική μελέτη (1896) του καθηγητή Αστρονομίας Δημήτριου Αιγινήτη (1865-1936), ενώ το 1957 σε ανάλογη μελέτη του, ο καθηγητής Μετεωρολογίας Λεωνίδας Καραπιπέρης (γ. 1908) υποστήριξε ότι οι αλκυονίδες ημέρες εμφανίζονται κατά το διάστημα από 15 Δεκεμβρίου έως 15 Φεβρουαρίου.
Τις τελευταίες δεκαετίες με την ένταση της ανθρώπινης δραστηριότητας παρατηρείται επιβάρυνση του περιβάλλοντος, ιδίως στα αστικά κέντρα, κατά τη διάρκεια των αλκυονίδων ημερών. Οι ανεμολογικές συνθήκες, που επικρατούν την περίοδο αυτή, ευνοούν την εμφάνιση υψηλών τιμών ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/882#goog_rewarded