Εικόνα των Τριών Ιεραρχών:
Βασίλειος ο Μέγας (αριστερά), Ιωάννης ο Χρυσόστομος (κέντρο) και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος (δεξιά)
από το Ιστορικό Μουσείο στο Σανόκ της Πολωνίας
Τι είπαν οι 3 Ιεράρχες
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Α. «Προσταγή!
Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων…τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες [...] μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν...
«Εις τον προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον».
Β. «Είναι εχθροί οι Έλληνες...διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον “Ισραήλ”.
(βλ. Ησαΐας Θ΄:
Γ. «Ημείς δε, ώσπερ απεφύγομεν έλληνας.»
(«Contra Sabellianos et Arium et Anomoeos» .
Δ. «Οι των Ελλήνων σοφοί, οι την φιλοσοφίαν ασκήσαντες, και την μισογυνίαν ελόμενοι, κατακρίνουσι τους εν τη αληθινή σοφία όντας, και συμπεπλεγμένους γυναικαρίοις ασώτοις.»
Ε. «Δια της σης σοφίας εις το βάθος της Ομήρου μανίας εισελθείν.»
(«Εpistulae», Epistle 345,1.
ΣΤ. «Οι παρά τοις έλλησι σοφοί, τον μεν βίον έχοντες τοις αισχίστοις της σαρκός πάθεσιν εγκυλινδούμενον.»
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ:
Ζ. «Αν κοιτάξεις στα ενδότερα των ελληνικών σκέψεων θα δεις, τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας των Ελλήνων φιλοσόφων, όλα δε είναι γεμάτα ακαθαρσίες και πύον, και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν από σκουλήκια…
Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, παίρνοντας από τους φιλοσόφους τους…
Εμείς όμως, δεν παραιτούμαστε από την μάχη εναντίον τους». («Υπόμνημα εις τον άγιον Ιωάννην τον Απόστολον και Ευαγγελιστήν», Ομιλία Ξ', 59.369-370-
Η. «Πού είναι τώρα οι σοφοί των Ελλήνων με τα πυκνά τους γένια, με τους έξωμους χιτώνες τους και με τα παραφουσκωμένα λόγια;
Όλη την βάρβαρη Ελλάδα ο σκηνοποιός (ο Σαούλ Παύλος) επέστρεψε (εκχριστιάνισε).»
(«Ερμηνεία εις την “Προς Ρωμαίους.
Θ. «Πόσο κόπιασε ο Πλάτων με τους μαθητές του με το να μας συζητεί περί γραμμής και γωνίας και σημείου και περί αριθμών αρτίων και περιττών και ίσων μεταξύ τους και ανίσων και για τέτοια θέματα λεπτεπίλεπτα ως ο ιστός της αράχνης -διότι αυτά στη ζωή είναι περισσότερο άχρηστα από εκείνα τα υφάσματα- και χωρίς να ωφελήσει πολύ ή λίγο με τις συζητήσεις αυτές εγκατέλειψε έτσι τη ζωή;».
(«Ερμηνεία εις την “Α΄ Κορινθίους επιστολήν”» .
Ι. «Όλα αυτά τα λόγια της ελληνικής μωρίας, είναι παραληρήματα που προκαλούν το γέλιο.
Διότι όπως ακριβώς εάν κάποιος αποτολμά να σημαδεύει τον ουρανό με το τόξο του προσπαθώντας να τον κάνει κομμάτια με τα βέλη του ή να αποστερέψει τον ωκεανό με το να τον αδειάζει με τα χέρια του, δεν θα υπάρχει κανένας εύθυμος που δεν θα γελάσει μαζί του, αλλά οι σοβαρότεροι θα χύσουν πολλά δάκρυα (για τα χάλια του).
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όταν οι Έλληνες μας αντιμιλούν, είναι καλό να γελάς εις βάρος τους και να κλαις για λογαριασμό τους.
Διότι αυτοί επιχειρούν πολύ πιο κενόδοξα πράγματα απ’ αυτόν που ελπίζει ότι μπορεί να τραυματίσει τον ουρανό ή να αδειάσει τη θάλασσα».
(«Εις τον μακάριον Βαβύλαν και κατά Ελλήνων».
ΙΑ. «Οι Έλληνες φιλόσοφοι και ρήτορες, είναι καταγέλαστοι και δεν διαφέρουν από τα παιδιά που λένε ανοησίες.
Ο Ελληνισμός μπορεί ν' απλώθηκε σ' όλη τη γη και να κατέκτησε τις καρδιές των ανθρώπων, καταλύθηκε όμως με την δύναμη του Χριστού...
(«Εις τον μακάριον Βαβύλαν και κατά Ελλήνων».
ΙΒ. «Όπου η μνήμη των μαρτύρων, εκεί και η ντροπή των Ελλήνων».
(«Εις τον άγιον ιερομάρτυραν Βαβύλαν».
ΙΓ. «Tα παιδιά να υπακούτε στους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Kυρίου…
Εκτός κι αν ο γονέας είναι Έλληνας...».
«Προς Eφεσίους επιστολήν».
ΙΔ. «Που είναι τώρα τα έργα του Πλάτωνα, του Πυθαγόρα και των Αθηναίων (φιλοσόφων);
Οι ψαράδες (Απόστολοι) και ο σκηνοποιός (Παύλος) διέδωσαν το έργο τους όχι μόνο στην Ιουδαία, αλλά και στη γλώσσα των βάρβαρων, κάτι που οι Έλληνες μόνο στον ύπνο τους θα φαντάζονταν».
(«Ομιλία Η', λεχθείσα εν τη εκκλησίᾳ τη επὶ Παύλου, Γότθων αναγνόντων, και πρεσβυτέρου Γότθου προομιλήσαντος».
ΙΕ. Ουδείς θεραπεύει το κακόν δια του κακού, αλλά δια του αγαθού"3 αυτά διδάσκουν μερικοί Έλληνες φιλόσοφοι.
Ας αισχυνθώμεν λοιπόν, εάν, ενώ υπάρχει τοιαύτη φιλοσοφία εις τους ανοήτους Έλληνας, εμείς φαινόμεθα κατώτεροι.»
«Ομιλία εις Ιωάννην».
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙ-ΑΝΖΗΝΟΣ:
ΙΣΤ. «Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου ελληνικά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου ελληνικά χέρια και ούτε ελληνικά τραγούδια να μολύνουν τα αφτιά και την γλώσσα μου».
(«Επιτάφιος εις τον πατέρα, παρόντος Βασιλείου».
ΙΖ. Η σοφία των Ελλήνων είναι τύφος...
Οι Έλληνες είναι αλαζόνες...δεισιδαίμονες...αυθάδεις...».
(«Εις Ηρώνα τον φιλόσοφον ε-ς»
Εικόνα των Τριών Ιεραρχών: Βασίλειος ο Μέγας (αριστερά), Ιωάννης ο Χρυσόστομος (κέντρο) και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος (δεξιά) -από το Ιστορικό Μουσείο στο Σανόκ της Πολωνίας .